Internetfraude
Internetfraude of internetoplichting is een breed begrip en het delict kan op vele manieren gepleegd worden. Kenmerkend is dat er sprake is van een vorm van oplichting via het internet waarbij gegevens en/of goederen van gebruikers afhandig gemaakt worden. De laatste jaren vindt internetoplichting in toenemende mate plaats en vaak op grote schaal, waarbij sprake kan zijn van een groot aantal slachtoffers en forse financiële schade.
Door snelle ontwikkelingen in digitale mogelijkheden, kunnen er vele vormen van internetfraude worden onderscheiden.
Bekend zijn valse advertenties voor producten die nooit worden geleverd maar wel betaald zijn, of Whatsapp-fraude en fraude met internetbankieren.
Een aantal andere uiteraard niet-uitputtende voorbeelden zijn: pharming (door een aanval op een server een bestaande website nabootsen en gegevens afhandig maken), phishing (lokken naar een valse website om persoonlijke gegevens te ontfutselen, spyware verspreiden waarmee gevoelige gegevens worden geregistreerd van onwetende gebruikers, acquisitiefraude met valse advertenties, ransomware verspreiden zodat een besmette computer geblokkeerd raakt en pas gedeblokkeerd wordt na betaling, spoofing (e-mails of websites worden gemanipuleerd om zich voor te doen als een ander) etc.
In Nederland valt deze vorm van fraude onder de strafbaarstelling van oplichting in artikel 326 van het Wetboek van Strafrecht. Kijk voor meer informatie over dit delict onder ‘Oplichting’ op deze website. Overtreding van dit artikel kan worden bestraft met aan gevangenisstraf van ten hoogste vier jaar of een geldboete van de vijfde categorie. De hoogte van de straf is onder andere afhankelijk van de aard en omvang van de fraude en het totale schadebedrag. Oplegging van een gevangenisstraf is niet ongewoon in de praktijk. Gelet op de potentiële gevolgen is het raadzaam voor een verdachte van deze feiten om rechtsbijstand in te schakelen.