Corruptie en omkoping

Net als het begrip fraude is het begrip corruptie een verzamelnaam. Er is niet eenvoudig een definitie te geven van ‘corruptie’. In het algemeen kan daaronder worden verstaan het misbruik maken van bevoegdheden of macht voor persoonlijke bevoordeling.

Omkoping is een vorm van corruptie. Het houdt in dat bepaalde personen kunnen worden omgekocht. Omkoping is een misdrijf. Er wordt onderscheid gemaakt tussen actieve (omkopen) en passieve omkoping (omgekocht worden), ambtelijke en niet-ambtelijke omkoping.

Bij omkoping zijn altijd twee partijen betrokken: de omkoper en degene die omgekocht wordt. Het kan gaan om personen en bedrijven. Bijvoorbeeld een ambtenaar of een bestuurder of werknemer van een bedrijf. Indien de omgekochte een ambtenaar is dan wordt gesproken van ambtelijke corruptie. Indien er sprake is van omkoping van iemand die geen ambtenaar is dan wordt dat niet-ambtelijke omkoping genoemd.

Om van omkoping te kunnen spreken moet aan de volgende vereisten zijn voldaan:
•   De omkoper belooft een gift, belofte of dienst;
•   De omgekochte levert een tegenprestatie vanuit zijn rol als werknemer of bij het uitvoeren van een opdracht;
•   De omgekochte handelt daarbij in strijd met zijn plicht jegens de werkgever of opdrachtgever;
•   Er is een verband tussen de prestatie en de beloning.

Het doel van de omkoping is dat de omgekochte iets doet, of juist nalaat, waardoor de omkoper oneerlijke voordelen heeft. Dit kan door het geven van een giften, maar ook het verlenen van diensten of alleen een belofte doen. Het initiatief kan van beide kanten afkomstig zijn.

Bekende voorbeelden van omkoping zijn steekpenningen, smeergeld, faciliterende betalingen of forse donaties/giften aan organisaties in ruil voor oneerlijke wederdiensten.